ervaring van een professional met het traject

Het jaar dat ik instortte… en waarin ik opnieuw begon

Dit is een verhaal van een client als zorgprofessional.

Het verhaal van een jaar waarin alles stilviel – maar ook het jaar waarin ik mezelf opnieuw ontdekte.
Een reis naar binnen, naar mijn gevoel, en uiteindelijk naar een nieuwe balans in mijn leven.

Dwingende keuze: mezelf op de eerste plaats zetten

Het afgelopen jaar kwam ik op een punt waar ik niet meer om mezelf heen kon.
Mijn lichaam en geest gaven aan: het is genoeg. Voor het eerst voelde ik dat ik moest stoppen met doorgaan. Ik heb mezelf, noodgedwongen, op de eerste plaats gezet. Niet langer alleen denken aan anderen, maar voelen wat ik zelf nodig had. Het was een gedachte die al lang in mijn hoofd zat, maar die ik nooit echt doorleefde. Tot vorig jaar.

Langzaam begon ik te voelen wat het betekent om echt naar mezelf te luisteren. Dit diepe besef maakte het makkelijker om die gevoelens serieus te nemen en ernaar te handelen. Stap voor stap leerde ik mijn gevoel toe te laten. En dat, zo realiseer ik me nu, is een van de grootste overwinningen van mijn leven. Het geeft me een gevoel van bevrijding dat ik nooit eerder heb ervaren.

Een andere manier van kijken, mijzelf aandacht geven.

Als ik nu terugkijk, weet ik dat ik vroeger anders zou hebben geschreven over dit jaar. Waarschijnlijk had ik gezegd dat ik spijt had van de tijd die ik niet aan anderen heb besteed. Maar vandaag kijk ik met andere ogen. Ik zie hoe hard ik mijn eigen aandacht nodig had, en ik ben trots dat ik mezelf die aandacht heb gegeven. Dat is geen egoïsme; dat is zelfzorg.

Als ik nog verder terugkijk, besef ik dat ik veel eerder had willen stoppen met doorgaan. Dat ik eerder had willen luisteren naar de signalen van mijn lichaam en mijn gevoel. Maar dat deed ik niet. Ik schoof mijn grenzen steeds opzij en bleef maar rennen. Nu weet ik: dat kan anders.

Wat ik te vieren heb, het leren luisteren naar de signalen van mijn lichaam.

Wat ik vier? Dat ik naar mezelf heb leren luisteren. Dat ik mezelf belangrijk ben gaan vinden. Het voelt als een fundamentele verandering: mijn eigen welzijn is nu een prioriteit, niet een voetnoot.

Voor de toekomst heb ik een duidelijke intentie: balans vinden. Ik wil niet meer aan mezelf voorbijgaan, maar juist contact houden met mezelf, ook in drukke periodes. Inchecken bij mezelf. Voelen hoe het met me gaat. En als ik merk dat het niet goed gaat, aan de bel trekken. Maar ik wil ook ruimte maken om te vieren wat wél goed gaat.

Mijn grootste uitdaging?
Alle kleine stappen zien als successen. Want het zijn die kleine stappen die me hebben gebracht waar ik nu sta. Over drie maanden sta ik stevig in het hier en nu, en kijk ik met vertrouwen vooruit. Wil jij ook deze reis maken?

Ben je benieuwd naar het traject dat mij heeft geholpen? Dit traject is speciaal ontwikkeld voor zorgprofessionals zoals jij, die vaak alles geven voor anderen en zichzelf daarbij vergeten. Je leert:

• Hoe je goed voor jezelf kunt zorgen, zonder schuldgevoel.

• Hoe je je draagkracht vergroot en balans vindt tussen denken en voelen.

• Hoe je luistert naar je grenzen én deze duidelijk neerzet.

• Hoe je je vitaliteit aanspreekt en versterkt.

Gun jezelf deze investering. Het is geen luxe, maar een noodzaak om als mens en professional in balans te blijven. Meer weten? Neem contact op en ontdek wat dit traject voor jou kan betekenen.